AMBASADA RP, TOKIO, JAPONIA
LOKALIZACJA: | Tokio, Japonia |
INWESTOR: | Ministerstwo Spraw Zagranicznych |
AUTOR: | arch. Krzysztof Ingarden |
WSPÓŁPRACA AUTORSKA: | arch. Jacek Ewý |
PROJEKT: | 1994–1999 |
REALIZACJA: | 2001 |
POWIERZCHNIA UŻYTKOWA: | 2.280 m2 |
NAGRODY: | Nagroda Ministra Infrastruktury III stopnia „Za wybitnie osiągnięcia twórcze w dziedzinie architektury i budownictwa” |
Medal SARP „Za wybitne dzieło architektoniczne zrealizowane w roku 2001” | |
Medal Europejski 2001 – nagroda Business Centre Club i Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej | |
Nominacja do nagrody SARP i Polski Cement 2001 | |
Nagroda SARP Projekt Roku 1995 |
ZESPÓŁ PROJEKTOWY: | arch. Bogdan Blady, arch. Tomasz Liniecki, arch. Agnieszka Cichowska-Blady, arch. Zbigniew Brach |
PROJEKT WNĘTRZ: | Ingarden & Ewý Architekci meble: Hori Architects, Japonia |
PROJEKT WYKONAWCZY: | Taisei Corporation, Japonia |
KONSTRUKCJA: | Taisei Corporation, Japonia |
GENERALNY WYKONAWCA: | Taisei Corporation, Japonia |
O PROJEKCIE:
Budynek nowej ambasady polskiej znajduje się w dzielnicy Meguro-ku, w otoczeniu niskich domów mieszkalnych. Niewielką działkę należało zagospodarować tak, aby wielkość i kształt budynku dostosować do skali wąskiej ulicy, tworząc jak największą otwartą przestrzeń publiczna przed budynkiem. Jednocześnie należało nadać budynkowi charakter oficjalny, choć nie ostentacyjnie reprezentacyjny. Funkcje ambasady zostały podzielone na biurowe i reprezentacyjne oraz te, które zlokalizować można pod i nad ziemią. Strefę reprezentacyjną i publiczną umieszczono we frontowym, owalnym budynku (mieszczą się w nim wejście główne, czytelnia, foyer, sala wielofunkcyjna, pokój spotkań). Biura natomiast znajdują się w budynku o trapezowym planie umieszczonym w tyle działki. W części podziemnej umieszczono parking mechaniczny i salę wielofunkcyjną z 2-kondygnacyjnym foyer, przed którym w zagłębieniu terenu zaprojektowano bambusowy ogród.
Istotnym zadaniem było ukazanie związku architektury z tradycją polską. Choć projekt odrzuca ikoniczne nawiązywanie do polskiej architektury, to jednak stosuje pośredni sposób nawiązania do tradycji za pomocą użytych materiałów wykończeniowych, a także dalekiej metafory, jaką tworzy ceglany budynek umieszczony z przodu działki. Jego owalną formę z dużym wycięciem na frontowe okno i wejście, wraz z przewieszonym nad wejściem szklanym daszkiem w kształcie wiszącego mostu traktować można jak daleką reminiscencję średniowiecznego barbakanu – budynku z zapraszająco otwartą bramą wejściową i opuszczonym mostem zwodzonym do miasta.
Za symboliczny dla polskiej architektury punkt odniesienia do wyboru materiałów wykończeniowych przyjęto Zamek Wawelski w Krakowie. To do jego zabudowań nawiązują takie materiały jak piaskowiec, cegła i porastający ją winobluszcz. Kolorystyka wykończenia opiera się o naturalne kolory cegły, jasnego beżowego piaskowca, drewna dębowego na spiralnych schodach w holu wejściowym, surowego betonu i czarnego łupku na posadzce.
Połączenie współczesnych, prostych i czytelnych form budynku z tradycyjnymi materiałami symbolizować ma współczesną przebudowującą się Polskę, a także ma za zadanie przekazywać japońskim gościom ambasady pierwsze zmysłowe informacje o polskiej tradycji budowania.